🌌🌕🌞

თურმე როგორ დაგაბნიე ჩემო , რთული ყოფილა ჩემი სიყვარული ,დაგაბნია მანძილმაც ალბათ ,შენ არ მითხარი "ცამდე,მთვარემდე,მზემდეო?!" ადამიანების უმეტესობა ყველაფერს გაიღებდა,ოღონდ სცოდნოდათ ,როდის ნახავდნენ მათ საყვარელ პიროვნებას უკანასკნელად .მე....მე იღბლიანი ვარ, ჩაგეხუტე,გაკოცე გაანალიზებულად ბოლოჯერ (ამ განცდით), მაპატიე ჩემო სველი საყელო) შენთან თამაში ხომ არასოდეს გამომდიოდა(არადა როგორი საჭირო ყოფილა) მე ახალი ცხოვრება დავიწყე მე ახალი ცხოვრება მე ახალი ახალი მე მე მ !

:)

რომ შემეძლოს თავიდან დავიწყო... ალბათ არ ვინანებდი შენთან გატარებულ არც ერთ წამს,მიუხედავად იმისა ,რომ ყველაფერი დამთავრდა.ესეც რომ მცოდნოდა,მაინც ასე მოვიქცეოდი,ოღონდ გაგიშვებდი ღირსეულად და საკუთარი ხელით ჩაგილაგებდი საგზალს,საკუთარი ხელით შეგისწორებდი პერანგის საყელოს ,მერე კი,შუბლზე გაკოცებდი და გისურვებდი "გზა მშვიდობისას"...მენატრები,ალბათ ამ გრძნობას ეს ჰქვია,იგი შემომიტევს ხოლმე და გული მტკივა,რომ.... ყოველ საღამოს,ყოველ დილით ვხუჭავ თვალებს ,მეოცნებება ჩვენ შეხვედრაზე,ჩახუტებაზე,კოცნაზე ,შენს სიახლოვესა და სურნელზე,რომლის არაფერი გამეგება და ათას სხვა სურნელs შორის რომ ვერ გავარჩევ....